3 oorzaken van urine-incontinentie

De blaas is heel belangrijk voor het opslaan van urine. De urine komt van de nieren en wordt opgeslagen in de blaas. Als de blaas zich vult, vertellen zenuwen in de blaaswand aan je hersenen dat je moet plassen. Eerst voel je een beetje aandrang die je nog kunt negeren. Als de blaas tussen de 300 en 500 ml vol is, wordt de aandrang sterker en is het tijd om naar het toilet te gaan. Mensen plassen gemiddeld ongeveer vijf keer per dag. Incontinentie is wanneer je je urine niet goed kunt ophouden. Dit komt vaak door een ander gezondheidsprobleem. Hier zijn 3 oorzaken!

Verzwakte bekkenbodemspieren

Een van de meest voorkomende oorzaken van urine-incontinentie is zwakke bekkenbodemspieren. Deze spieren reguleren de urineblaas en helpen bij het afsluiten van de blaasopening om ongewenst urineverlies te voorkomen. Wanneer deze spieren niet goed worden aangespannen, kan de blaas niet goed worden afgesloten, wat resulteert in urineverlies bij bepaalde activiteiten of druk op de buik, zoals hoesten, niezen, persen of sporten. Er zijn verschillende factoren die kunnen bijdragen aan het verzwakken van de bekkenbodemspieren. Een van de meest voorkomende is een bevalling, waarbij de spieren en weefsels rond de baarmoeder kunnen worden verzwakt. Hormonale veranderingen tijdens de menopauze en gynaecologische operaties kunnen ook een rol spelen. Daarnaast kan overgewicht bijdragen aan de druk op de bekkenbodemspieren, wat de kans op urine-incontinentie vergroot. Gelukkig is er medische apparatuur waarmee je urine-incontinentie tegen kan gaan.

Neurologische aandoeningen

Een andere belangrijke oorzaak van urine-incontinentie zijn neurologische aandoeningen die de zenuwen aantasten die de spieren van de bekkenbodem, blaas en sluitspieren aansturen. Normaal gesproken werken deze spieren samen om urine vast te houden. Als de zenuwen die deze spieren aansturen beschadigd zijn, kan dit leiden tot urineverlies zonder dat de blaas vol is en zonder aandrang te voelen. Neurologische aandoeningen zoals Multiple Sclerose, Parkinson, een rughernia, aangeboren afwijkingen of een dwarslaesie kunnen de zenuwen aantasten en urine-incontinentie veroorzaken.

Operatieve ingrepen aan de buik

Operatieve ingrepen in de onderbuik kunnen ook een van de oorzaken van urine-incontinentie zijn. Tijdens urologische of gynaecologische operaties in dit gebied kunnen zenuwen beschadigd raken, wat soms tot incontinentie leidt. Een voorbeeld hiervan is het verwijderen van de baarmoeder, wat kan resulteren in incontinentie. Niet alle operatieve ingrepen veroorzaken automatisch urine-incontinentie, maar het is een mogelijke complicatie, vooral als er zenuwen in het gebied worden aangetast. Het kan variëren van tijdelijke incontinentie tot blijvende incontinentie, afhankelijk van de ernst van de schade.